ஆயிரத்தில் ஒருவன்

பொங்கலுக்கு மிகவும் எதிர்பார்போடு திரைக்கு வந்திருக்கும் திரைப்படம். ரவுடிகளை விரட்டி கொலை செய்யும் தமிழ் சினிமாவில் வித்தியாசமான கதை களம் அமைத்ததற்காகவே செல்வராகவன் பாராட்டப்படவேண்டும். கார்த்தி முதல் அழகம் பெருமாள் வரை இப்படத்தில் தோன்றும் அனைவரும் சிறப்பாகவே நடித்துள்ளனர். ராம்ஜி அவர்கள் ஒளிப்பதிவு கடல், மலை, காடு, பாலைவனம் என அனைத்தையும் அழகாகவே காட்டுகிறது. இர்ரம் அலி அவர்களின் உடை அமைப்பு இரண்டாம் பாதியில் சோழமன்னர்களை நமக்கு இயல்பாக அறிமுகப்படுத்துகிறது.

 G V பிரகாஷின் இசை பாடல்களை விட பின்னணியில் அதிர்கிறது. இது ஒரு Technically sound movie. போதுமான அளவு பாரட்டியாச்சு.

செல்வராகவனுக்காக முழு அணியும் இரண்டாண்டுகள் பொறுமையோடும் சிறப்பாகவும் தங்கள் வேலையை செய்துள்ளனர் ஆனால் அவர் ? கதை வித்தியாசமாக இருந்தாலும் திரைக்கதையும் பலமாக இருபது அவசியம். முதல் பாதியில் சோழ மன்னரின் மிஞ்சிய சாம்ராஜியத்தை தேடி பயணிக்கிற திரைக்கதை வில்லில் இருந்து புறப்படும் அம்பு போல் பாய்கிறது. இரண்டாம் பாதியில் சோழ சாம்ராஜியத்தை அடைந்துவிட்டதால் அதற்கு மேல் நகர மறுக்கின்றது. முதலில் கதை நகல்வதே தெரியவில்லை பின் கதை நகல்வதாய் தெரியவில்லை. முதல் பாதியும் இரண்டாம் பாதியும் இரு வேறு திரைப்படம் பார்ப்பது போல் உள்ளது. முதல் பாதி adventure இரண்டாம் பாதி  Historical documentry. இயக்குனரின் குழப்பம் இரண்டாம் பாதியில் பார்க்கும் அனைவரையும் தொற்றிக்கொள்கிறது. ரீமாவின் கதாபாத்திரம் இன்னும் சிந்தித்து எழுதி இருந்தால் குழப்பங்கள் குறைந்திருக்கும். கார்த்தியை கதாநாயகன் என்று நிலைநிறுத்துவதற்காக அமைத்த தேவை இல்லாத twist சற்று எருச்சல் தருகிறது. Indiana Jones, Apocalypto, Armour of the god, Mysterious Island, etc போன்ற பல திரைப்படங்களின் பாதிப்பும் Dan Brownநின் Old Brotherhood conceptடும் புகுத்தி உள்ளத்தால் மூச்சு முட்டுகிறது. எடுப்பதை விட எழுதுவதற்கு அதிக நேரம் செலவழிக்க வேண்டிய கதை. இதை முயற்சித்ததற்கே செல்வராகவனுக்கு பாராட்டுக்கள் மற்றும் அடுத்த திரைப்படத்தை சிறப்பாய் எழுத வாழ்த்துக்கள்.